سرویس تاریخ مشرق- محسن رفیق‌دوست که از مبارزین انقلاب است که از دهه ۴۰ تاکنون سابقه فعالیت سیاسی دارد و از مؤثرین هیئت‌های مؤتلفه است. وی در بخشی از خاطراتش به شکل‌گیری هیئت‌های مؤتلفه پرداخته و می‌نویسد:

پس از درگذشت آیت الله بروجردی، حضرت امام عده‌ای از طلاب را به مساجد تهران فرستاده بودند تا به مؤمنان پیغام دهند که اگر مؤمنان به قم آمدند می‌توانند به خانه ایشان هم بروند. هیئت‌های مختلف در تهران با شنیدن این ندای امام، بدون هماهنگی و جداگانه به دیدار معظم‌له رفتند و من هم اولین بار به همراه هیئت بازار به دیدار ایشان رفتم. آن روز دیدار ما، دیداری گروهی بود و خصوصی با امام دیدار نکردیم. این اولین باری بود که امام را از نزدیک می‌دیدم و با توجه به اینکه ایشان مرجع تقلیدم نیز بود، این دیدار برایم بسیار ارزشمند بود. وقتی گروه‌هایی به دیدن ایشان می‌رفتند، امام سؤال می‌کردند که در تهران چند هیئت مذهبی وجود دارد و چند مسجد و حسینیه و تکیه دارند؟ اکثر هیئت‌ها اطلاعای در این باره نداشتند، ولی قول می‌دادند به زودی پاسخ را خدمت امام بیاورند. امام هم تاریخی را معین می‌کرد و از همه‌ی افراد می‌خواست تا آمار هیئت‌هایی را که توانسته‌اند شمارش کنند، به ایشان عرض کنند. وقتی که عده‌ای از افراد به حضور امام می‌رسیدند، هر کدام آمار متفاوتی را بیان می‌کردند، ولی امام آماری را ارائه می‌کرد که با دیگر آمارها متفاوت و دقیق‌تر بود و این، نشان‌دهنده‌ی آگاهی امام از تعداد هیئت‌ها بود. سپس در آن نشست، امام می‌فرمودند که چرا با این همه هیئت، حسینیه و مسجد با هم متحد نیستید و پراکنده‌اید؟

بعد از بیانات امام، این هیئت‌ها تصمیم گرفتند با همدیگر متحد شوند و از ائتلاف این هیئت‌ها، هیئت‌های مؤتلفه اسلامی به وجود آمد. [۱]

۱- خاطرات محسن رفیق دوست، تدوین داوود قاسم پور، مرکز اسناد، ۱۳۸۳، صص ۳۲-۳۳.